Συμπτωματολογία
Συνήθως τα συμπτώματα ξεκινούν με άλγος μετά από κόπωση, βάδιση και όσο προχωρά η νόσος εμφανίζεται και στην ηρεμία. Μπορεί να αφορά μόνο στο γόνατο ή να αντανακλά σε παρακείμενες περιοχές όπως η κνήμη ή σε γειτονικές αρθρώσεις όπως αυτή του ισχίου. Αρχικά η άρθρωση μπορεί να παρουσιάσει σημεία φλεγμονής όπως έντονο οίδημα (πρήξιμο), ερυθρότητα και αύξηση της τοπικής θερμοκρασίας. Σταδιακά, προστίθενται ο περιορισμός του εύρους κίνησης, το αίσθημα καύσου, το αίσθημα τριβής μεταξύ των αρθρικών επιφανειών, και η αγκύλωση της άρθρωσης. Ο νυχτερινός πόνος, θα πρέπει να μας ανησυχεί και συνήθως σημαίνει οστεοαρθρίτιδα τελικού σταδίου και η χειρουργική αντιμετώπιση αποτελεί πλέον τη μοναδική λύση.
Διάγνωση
Το ιστορικό και η κλινική εικόνα των ασθενών είναι χαρακτηριστικά για τη διάγνωση της νόσου, η οποία επιβεβαιώνεται απεικονιστικά με απλές ακτινογραφίες ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ο ασθενής μπορεί να υποβληθεί και σε μαγνητική τομογραφία για να εκτιμηθούν οι μηνίσκοι, οι σύνδεσμοι και οι αρθρικοί χόνδροι. Ακτινολογικά, τα ευρήματα που είναι συμβατά με αρθρίτιδα είναι η παρουσία των οστεοφύτων (ο ασθενής τα γνωρίζει ως άλατα), η στένωση του αρθρικού διαστήματος, η σκλήρυνση των επιφανειών της άρθρωσης, η δημιουργία κύστεων κάτω από τις αρθρικές επιφάνειες και η παραμόρφωση της άρθρωσης (όταν έχει διαταραχτεί ο μηχανικός άξονας του άκρου).
Θεραπεία
Διαχωρίζεται σε συντηρητική (μη φαρμακευτική και φαρμακευτική θεραπεία) και χειρουργική αντιμετώπιση.
Η μη φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει απώλεια βάρους, ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυών της άρθρωσης, κάποια είδη φυσικοθεραπείας και υποστηρικτικές συσκευές όπως νάρθηκες, μπαστούνια, περιπατητικά βοηθήματα.
Για τη φαρμακευτική αντιμετώπιση της συμπτωματικής οστεοαρθρίτιδας χρησιμοποιούνται: αναλγητικά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα , εγχύσεις μέσα στην άρθρωση γλυκοκορτικοειδούς φαρμάκου (κορτιζόνη) και ενδαρθρικές ενέσεις υαλουρονικού οξέος. Η ενδαρθρική έγχυση αυτόλογου πλάσματος,με την χρήση αυξητικών παραγόντων (PRP) αποτελεί τη νεότερη και υποσχόμενη μέθοδο για την αντιμετώπιση των πρόωρων μορφών οστεοαρθρίτιδας αλλά και την ανακούφιση των συμπτωμάτων σε περιπτώσεις όπου η αρθρίτιδα έχει προχωρήσει.
Πρέπει να τονιστεί οτι η συντηρητική αγωγή ποκίλει απο άτομο σε άτομο και το θεραπευτικό πρόγραμμα εξαρτάται από το στάδιο, τις κλινικές εκδηλώσεις και γενικά όλα τα κλινικά δεδομένα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της αρθρίτιδας του ασθενούς .
Η χειρουργική θεραπεία μπορεί να δώσει λύση εκεί που η συντηρητική θεραπεία απέτυχε να δώσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ως επιλογές υπάρχουν οι εξής: μονοδιαμερισματική αρθροπλαστική του γόνατος –όταν η αρθρίτιδα εμφανίζεται μόνο σε ένα από τα δύο διαμερίσματα της άρθρωσης, ολική αρθροπλαστική του γόνατος σε εκτατεμένη αρθρίτιδα σε όλη την άρθρωση.
